Kiedy kobieta podąża drogą pod prąd, może stworzyć własną historię.

Cecilia Baffo była pięknością nad pięknościami. Nazywano ją Złotą Córą Wenecji. Śpiewano dla niej Serenady, pisano o niej wiersze miłosne. Jednak wichry przeznaczenia były nieubłagane - Cecilia została uprowadzona i trafiła do haremu sułtana Sulejmana.

Marzyła o tym, żeby być królową, a została niewolnicą. Na drodze siejącej zamęt w haremie odaliski Cecilii pojawia się Mihrimah, obdarzona równym pięknem ukochana córka sułtana, i nadaje Wenecjance imię Nurbanu. W dążeniu do celu, jakim jest potęga, pozostaje tylko zdobyć serce jednego z synów Hürrem i Sulejmana.

Gdy spotykają się dwie żądne władzy kobiety; tylko jedna może ujść z życiem.

Jeśli którejkolwiek kobiety osmański dwór może bać się bardziej niż groźnej Hürrem, to z pewnością jest nią synowa, wybranka księcia Selima - Nurbanu.
W przeciwieństwie do odaliski jedyną namiętnością Nurbanu jest bowiem władza. Młoda kobieta nie cofnie się przed niczym, by zdobyć. Tymczasem Żona sułtana Sulejmana w rozgrywce o władzę postawiła nie na Selima, ale na swojego młodszego syna - Bajazyda. Między Hürrem a Nurbanu rozpoczyna się bezlitosna walka...